Hieronder de uitstekende ingezonden brief van Emiel Stolp aan NRC die helaas niet in deze "kwaliteitskrant" geplaatst werd maar slechts even genoemd in het commentaar van de chef opinie . . . . .(19 november 2022)

WTP ?  slecht idee !    

In de NRC van 16 nov schrijft Ger Jaarsma, voorzitter van de Pensioenfederatie, dat we maar snel in moeten stemmen met de nieuwe pensioenwet. Maar voor we ons in oplossingen storten, is het verstandig om eerst eens te kijken wat het probleem nu eigenlijk is. De echte problemen zijn dat de pensioenen al 13 jaar niet geïndexeerd zijn, dat het pensioenstelsel extreem rentegevoelig is, en dat een euro premie van een jongere, ondanks de langere beleggingstermijn niet meer pensioen op levert dan een euro premie van een oudere.

Maar deze 3 problemen zijn geen natuurverschijnselen, ze zijn alle drie het gevolg van de wetswijzigingen van de afgelopen 15 jaar. Voor 2007 hanteerden de pensioenfondsen een vaste rekenrente gebaseerd op het rendement dat ze daadwerkelijk op de beleggingen haalden. In 2007 werd de variabele marktrente ingevoerd. Pensioenfondsen moesten rekenen alsof ze heel hun vermogen in staatsleningen hadden belegd. Daardoor werd het pensioenstelsel ineens extreem rente gevoelig. Door schommelingen in de marktrente gaat de boekhoudkundige waarde van de pensioenverplichtingen jaarlijks met ongeveer 200 miljard op en neer. Om dat te compenseren zijn de pensioenfondsen gedwongen om in langlopende rentederivaten te gaan beleggen. In de eerste 6 maanden van 2022 hebben de pensioenfondsen hier 234 miljard euro op verloren. Rente derivaten worden niet voor niets als financiële massavernietigingswapens aangeduid.

Voor 2015 konden pensioenfondsen beginnen met indexeren vanaf een dekkingsgraad van 105% en volledig indexeren vanaf een dekkingsgraad van 125%. In 2015 werd de startgrens naar 110% verhoogd. Ook kwam de regel van het Toekomst Bestendig Indexeren. Die regel houdt in dat je alleen mag indexeren als je nu al het geld hebt om de komende jaren dezelfde indexatie te geven. Voorheen betaalde het fonds de indexatie voor het komende jaar uit de beleggingsopbrengst van het huidige jaar. Maar nu moet je 5 jaar indexatie vooruit kunnen betalen uit het beleggingsresultaat van het afgelopen jaar. Geen wonder dat er nauwelijks meer geïndexeerd wordt.

Het derde probleem, dat jongeren te weinig pensioenopbouw krijgen voor de premie die ze betalen hangt hier mee samen. Als een pensioenfonds regelmatig indexeert, dan krijgt iemand van 30 nog 37 keer indexatie voor het pensioen in gaat. Iemand van 65 krijgt nog 2 keer indexatie . De premie van een 30 jarige zou dan twee maal zoveel pensioen opleveren als de premie van een 65 jarige. Het systeem van doorsnee premie en doorsnee opbouw is pas een probleem geworden toen de pensioenfondsen stopten met indexeren.

Het vreemde is dat geen van deze drie wetswijzigingen nodig waren om een probleem op te lossen. Van 1954 tot 2006 is er nooit een probleem geweest met de vaste rekenrente. En ook het verhogen van de indexatiegrens naar 110% en het toekomstbestendig indexeren zijn ingevoerd zonder dat iemand kon vertellen welk probleem daarmee werd opgelost. Maar dat deze wijzigingen grote problemen hebben veroorzaakt is wel duidelijk.

In plaats van nu hals over kop de WTP in te voeren is het beter om eens te kijken wat de echte problemen zijn en waardoor die zijn veroorzaakt.

Emiel Stolp
Gepensioneerd pensioenfondsbestuurder
Hengelo